Εμμανουήλ Γεωργίου Κατσάνης : Ο παγκοσμίου φήμης ΦΙΛΩΤΙΤΗΣ γιατρός που κάνει περήφανη τη Νάξο

Εμμανουήλ Κατσάνης

Οι ρίζες του είναι από το Φιλώτι. Τι κι αν έχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στον Καναδά και την Αμερική, η Νάξος είναι ο τόπος της καρδιάς του. Εκεί που θέλει να επιστρέψει όταν συνταξιοδοτηθεί. Ο παγκοσμίου φήμης Δρ. Εµµανουήλ Κατσάνης κάνει περήφανους όλους τους Έλληνες, ανοίγοντας νέους δρόμους στη θεραπεία της λευχαιμίας.

Είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήµιο της Αριζόνας στο τµήµα της Παιδιατρικής, Παθολογοανατοµίας, Παθολογίας και της Ανοσιοβιολογίας στο Louise Thomas Chair στην Παιδιατρική Αντικαρκινική Έρευνα και

Διευθυντής Κλινικής του τµήµατος Παιδιατρικής Αιµατολογίας -Ογκολογίας. Ανέλαβε τη θέση διευθυντή στο University Medical Center στο Πρόγραµµα Μεταµόσχευσης Αίµατος και Μυελού των Οστών το 2012.

Ο ναξιώτης επιστήμονας έχει ανακαλύψει μία νέα μέθοδο θεραπείας της λευχαιμίας που παρατείνει το όριο επιβίωσης σε έγχρωµους ασθενείς. Την έχει ονομάσει «haplo», από την ελληνική λέξη «απλό» και μιλά αποκλειστικά στο My Naxos - Free Press και στο www.naxostimes.gr γι αυτήν.

Η θεραπεία με το ελληνικό όνομα

«Είναι ένας διαφορετικός τρόπος μεταμοσχεύσεων που μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε δότες ημισυμβατούς που είναι συνήθως οι γονείς κ τα αδέλφια των ασθενών παρά πλήρως συμβατούς δότες εκτός οικογενείας. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε εισάγει και εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο με πολύ καλά και ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Τα πλεονεκτήματα της haplo είναι ότι μπορεί να προσφέρει περισσότερες επιλογές στους ασθενείς που πρέπει να υποβληθούν σε μεταμόσχευση αλλά δεν μπορούν να βρουν σύντομα συμβατό δότη. Η μέθοδος αυτή έχει αυξήσει το όριο επιβίωσης ιδιαίτερα των αφροαμερικανών και των μειονοτήτων καθώς αυτοί έχουν πλέον τη δυνατότητα να βρουν δότη πιο εύκολα μέσα από τα άτομα της οικογένειας τους».



Η haplo, παρά το όνομά της, δεν είναι μία απλή και εύκολη μέθοδος. Αντιθέτως είναι πολύ περίπλοκη και οι ασθενείς υποχρεούνται να νοσηλεύονται για πέντε έως επτά εβδομάδες κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους. «Το απλό της υπόθεσης έγκειται στο γεγονός ότι μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μεταμοσχεύσεις με δότη έναν από τους γονείς ή τα αδέλφια του ασθενή που παρά το ότι είναι συνήθως ημισυμβατοί, μας παρέχει τα ίδια επιτυχή αποτελέσματα σαν να ήταν ο δότης πλήρως συμβατός» εξηγεί ο κ. Κατσάνης.

«Να μη χάνουμε κανένα παιδί από τη νόσο»

Σε μια τέτοια θεραπεία η σχέση που αναπτύσσει ο γιατρός με τον ασθενή του είναι ιδιαίτερα σημαντική. «Ο γιατρός πρέπει να παρακολουθεί σχολαστικά τους ασθενείς του καθημερινά και όταν νοσηλεύονται αλλά και όταν περάσουν στο επόμενο στάδιο της αποθεραπείας τους στα εξωτερικά ιατρεία. Για πολλά χρόνια ο γιατρός δένεται στενά με τα παιδιά-ασθενείς του και με τους γονείς τους και συμπάσχει μαζί τους σαν μέλος της οικογένειας τους και αγωνιά κι εκείνος για την θεραπεία και την επιβίωση τους.

Η μέθοδος haplo είναι η απόρροια της δικής μας προσπάθειας για να βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο τους μικρούς μας ασθενείς με την ελπίδα ότι θα φθάσουμε κάποτε στο επιθυμητό σημείο να μην χάνουμε πλέον κανένα παιδί από αυτή τη νόσο».

Ο ίδιος πιστεύει ότι στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες υποδομές για να αναπτυχθούν και να διεξαχθούν επιστημονικές έρευνες. Ο βασικότερος λόγος είναι οικονομικός. «Η έρευνα είναι πολύ δαπανηρή και δεν μπορούν τα ελληνικά πανεπιστήμια να τις πραγματοποιήσουν. Έτσι η χώρα μας, παρότι βγάζει ικανότατους επιστήμονες, δεν μπορεί, προς το παρόν τουλάχιστον, να υποστηρίξει και να προωθήσει ερευνητικά προγράμματα ώστε να απορροφήσει νέους ερευνητές».

«Η Νάξος της καρδιάς μου»

Ο Δρ. Εμμανουήλ Κατσάνης αγαπά τη Νάξο και την επισκέπτεται κάθε χρόνο. Δεν είναι μόνο ο τόπος καταγωγής του, αλλά και ο τόπος της καρδιάς του.
«Οι ρίζες μου είναι από το Φιλώτι. Οι πρόγονοι μου όλοι και από τους δύο γονείς μου, από τις οικογένειες Κατσάνη και Προμπονά, γεννήθηκαν στο Φιλώτι. Στη Νάξο περνάω τις καλοκαιρινές διακοπές μου μαζί με την οικογένεια μου τα τελευταία είκοσι χρόνια. Στον Καναδά και στην Αμερική έχω ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκτός από τα δέκα χρόνια που έζησα στην Ελλάδα από το 1971- 1981 όπου φοίτησα ως μαθητής Λυκείου και μετά σπούδασα Ιατρική στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Η Νάξος είναι για μένα ο τόπος της καταγωγής μου, ο τόπος της ξεκούρασης μου και ο τόπος της καρδιάς μου».

Γι’ αυτό και το όνειρό του είναι να επιστρέψει στην Ελλάδα μόλις συνταξιοδοτηθεί και να ζήσει μόνιμα στη Νάξο, στο νησί που όσο μακριά κι αν βρίσκεται το κουβαλά μέσα του.

Κική Μαργαρίτη