Χαριτίνη Γ. Πανοπούλου*
Σεβαστέ κι αγαπημένε μας πατέρα Τίτο, «Γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον», και κατά το θέλημα του Ουράνιου πατέρα μας, αποχώρησες της επίγειας πραγματικότητας πριν καν βιώσεις το γήρας, αλλά μεστός από θερμή αγάπη και νεανικό ζήλο, τιμώντας απόλυτα την ιεροσύνη και το έργο ἐφ' ὧ ετάχθης.
Κάνοντας τα πρώτα πνευματικά σου βήματα κοντά στον μακαριστό Μητροπολίτη Τιμόθεο, Α' επίσκοπο Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας και μετέπειτα γνωρίζοντας τον πνευματικό σου πατέρα Τιμόθεο Παπαδάκη και καθοδηγητή όλων μας στην Ενορία της Παναγίας, ξεκίνησες την πνευματική σου πορεία και το μέγιστο έργο της Ιεροσύνης το 1985. Εμέλε η Ενορία αυτή να είναι το γεώργιον στο οποίο αγωνίστηκες να καλλιεργήσεις το ποίμνιο της περιοχής αυτής, εμπόνως και εν αγώνι, μαζί με τον λατρευτό μας Πατέρα Τιμόθεο ο οποίος σου χάρισε το αποστολικό όνομα του Αγίου Τίτου πρώτου επισκόπου Κρήτης, προς τιμήν του πνευματικού του πατέρα Τίτου Μητροπολίτη Παραμυθίας τον οποίο αγαπούσε ιδιαίτερα. Κι έτσι στα βήματα του Αποστόλου, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος και την αρωγή και καθοδήγηση του πνευματικού σου, εξελίχθηκες σε έναν άρτιο ιερέα, «περὶ πάντα σεαυτὸν
